grienden spotten

De wind waait met flink enthousiasme over het meertje en het tentdoek van het hefdak van ons ei klappert dapper mee in de avond. We besluiten het dakje maar te laten zakken voor een nachtje. Voor mij geen enkel probleem, héél soms heeft het voordelen om niet erg lang te zijn. Malcolm moet echter als een soort klokkenluider van de Notre Dame door het ei manoeuvreren nu. En dat doet hij met verve. In dit geval kun je zeggen dat de rol op zijn lijf geschreven is , mede dankzij zijn Frengelse toelichting terwijl hij loopt....zee bells....zee bells......
Als we wakker worden in de ochtend is het nog steeds koud maar iets minder grijs buiten. We hebben buren gekregen op de kampeerplek die om half twee 's nachts nog even vrolijk een stroomkabel onder ons ei hebben getrokken naar hun eigen unit die als een soort Goliath naast ons raam staat nu.
Het is mooi geweest hier op de poolcirkel, tijd om verder te trekken.
Met een temperatuur buiten van een graad of 12 en een watertemperatuur van 4 graden besluiten we dat zwemmen in Arctisch water gewisseld wordt voor de iets minder stoere variant van pootje baden. 
Twee stappen in het water en de kramp schiet al in je spieren maar oh wat is het lekker om even met je voeten in de Barentszzee te staan! 

Na een paar uur rijden hebben we er wel weer genoeg van en besluiten we van de E6 af te rijden , een zijweg in , op zoek naar een plekje voor vanavond.
De weg blijkt net opnieuw aangelegd en dat weten meer mensen. Op de meeste plekken waar je kunt staan is het al redelijk vol maar we besluiten om de weg gewoon af te rijden want je weet maar nooit.
En dat loont!

Aan het einde van de weg staan we oog in oog met een onverwachte gletsjer die uitmond in de Jøkelfjord. We draaien terug en vinden een paar honderd meter terug een prachtige plek die we delen met een vriendelijk Duits stel  uit Dresden.  Ze hebben gekayakt en gevist en hebben véél te veel vis die ze graag delen met ons. een plastic zak vol vis ligt nu dus in de koelkast om straks gebakken te worden. Wat het precies is zien we straks wel, mijn Duits is niet precies goed genoeg om dat te ontcijferen maar in noodgevallen bel ik gewoon chef Youra voor een advies straks. Of rechterhand en alleskunner Angela.

We genieten de rest van de avond van een onwerkelijk mooi uitzicht over de fjord, zien zelfs nog een paar grienden voorbijzwemmen in de verte,  tot het te koud wordt om buiten te zitten.
De ochtend laat een stralend zonnetje zien en de stilte in de Fjord wordt alleen doorbroken door de geluiden van de meeuwen, vissen die aan de oppervlakte komen en met hun staart op het water slaan, wat kleine vogeltjes die ook een duit in het zakje doen op de vroege ochtend en dan warempel een paar puffende geluiden vanaf het wateroppervlak.
Een groepje van 3 grienden , op zoek naar ontbijt duikt vlak voor me steeds even boven het wateroppervlak op, de rugvinnen doorsnijden het vlakke water en door de helderheid kan ik zelfs de dieren onder water redelijk volgen.
Filmen en foto's maken is lastig en ik wil liever gewoon lekker kijken maar ik waag er toch maar een poging aan. En daarna volg ik het voorbeeld van de 3 grienden en geniet van mijn kop thee en ontbijt samen met Malcolm.