uitgefjord

20 augustus.

Na dagen door de Fjorden te hebben gezworven, de kayak te hebben uitgetest in zeewater, geluisterd te hebben naar de meeuwen en de golven, wandelpaadjes door heide en bessenstruiken te hebben verkend is er dan altijd weer ineens zo'n omslag moment.
We hebben het wel weer gezien, vooral ook de hordes toeristen die meer en meer worden naarmate we zuidelijk komen. Na een nacht waarin we door een norse Duitse buurman zo ongeveer de caravan uitgerookt zijn door zijn barbecue ( en we dus ons heil maar even in een plaatselijk restaurant zochten waar we werden uitgerookt op het terras door de locals met hun sigaretten ) besluiten we dat we morgen weer gaan rijden. 
Maar...waar naar toe? Verder naar het Zuiden? Het binnenland in? 
Google maps is je beste vriend ( behalve als je de weg zoekt in een stad te voet... daar heb ik echt uitmuntend weinig talent voor). Een kwartiertje googelen later is de beslissing gemaakt. 
De volgende ochtend pakken we de boel in en vertrekken bijtijds richting het binnenland met als doel Karlskrona haven uiteindelijk. De weg voert over de Storseisundet brug en ondanks de drukte is de brug inderdaad de moeite waard. Door de kromming die de brug maakt lijkt het alsof de brug halverwege gewoon ophoudt. Het weer zit ook mee, de zon schijnt waardoor het water onder de vele bruggen en in de eindeloze fjorden glinstert en zich in alle tinten groen en blauw laat zien tijdens onze rit.
Dan de bergen in, via zig zag weggetjes omhoog. Steffffffaaaaaan heeft het er moeilijk mee soms maar houdt dapper vol en brengt ons op de tweede dag in het gebied waar storm Hans heeft huisgehouden.
De nuchtere Noren zijn al druk bezig geweest om snel en efficiënt de boel te herstellen en als je niet beter wist zou je er over heen kijken. Maar de losse boomstammen her en der die aangespoeld zijn, modder op de vangrails, een bootje in een weiland, stukken treinrails waar geen stenen meer onder liggen ( al is deze lijn dan waarschijnlijk buiten gebruik geweest ) en hele afritten in Lillehammer die afgesloten zijn omdat ze simpelweg nog onder water staan geven aan dat het hier bar en boos is geweest.
We nemen een korte omweg in Lillehammer om even te kijken bij het Olympisch dorp uit 1994 en de skischansen maar besluiten verder te rijden.
UIteindelijk stoppen we even voorbij Oslo vandaag waar we een tamelijk sneu plekje vinden ergens aan een landweg. Het is iets te stedelijk in dit gebied om een goede plek te vinden en we hebben eigenlijk te lang gereden vandaag maar hebben echt even helemaal geen zin in een camping. En dus staan we nu aan een weg waar af en toe een plaatselijke jongere voorbijsjeest met de radio flink opgeschroefd met het plan vroeg te slapen en weer bijtijds te gaan rijden.
Nog een uur of 7 tot aan Karlskrona en dan , als het gaat zoals we hopen, de ferry naar Gdynia, Polen.
Even een stukje heel andere cultuur proeven op de weg terug richting Hoek van Holland. 
Polen staat al een poos op de wensenlijst hier ook dus een klein voorproefje kan vast geen kwaad.