bijna thuis maar net niet

Deel 1 van deze reis zit er op en we zijn op weg naar Nederland , richting de Stena Line naar Harwich.
De weg terug is niet zo spannend als eerdere routes , het gebied wordt steeds bekender en voorspelbaarder en dus ook wat saaier.
De beste manier om hier wat aan te doen is door de snelwegen te vermijden en dat doen we dan dus ook. De reis voert door slaperige Duitse dorpjes met de bekende vakwerkhuizen, door bossen en over perfect onderhouden wegen. Een groot verschil met Polen.
We slapen op een grasveldje dat zich de titel camping heeft toegeëigend, puur omdat er stroomaansluitingen zijn. Water is er niet, toiletten ook niet maar dat maakt ons weinig uit. Het ligt aan de Elbe en is een prima plek om 's avonds even de benen te strekken na een dag rijden.
De volgende dag is de bestemming Winterswijk want er moet worden geshopt bij Obelink. De gasfles moet worden vervangen, een extra afwasteil is ook handig omdat ik alle teilen inmiddels heb ingepikt om boodschappen in te bewaren en, we hebben onze zinnen gezet op een eco flow. Met een ecoflow kun je in de caravan ook 220 volt gebruiken, iets wat we nu nog missen. We hebben licht en koeling maar een telefoon opladen is toch ook wel handig. 
Verder nog wat los spul, een vergeten reis stekker en adapter voor de UK, een paar extra haringen voor het zonnedoek en andere handigheidjes, bij Obelink ga je nou eenmaal nooit met lege handen weg.
En dan op naar Oostvoorne. Doordat het plotseling stralend zomerweer is geworden in Nederland zitten veel campings aan de kust vol maar we vinden een plekje op een klein campinkje in een mooi duingebied. Wel typisch voor dit gebied dat je, zodra je de kust bereikt, een prachtig uitzicht hebt op olie opslagtanks ( of zoiets?? geen idee wat er in die dingen zit ). Weer eens wat anders dan de Zeelandbrug.
Het is echt heel vreemd om zo dicht bij huis te zijn  en toch niet thuis te zijn, Middelburg op de ANWB richtingaanwijzer is echt een raar woord om te lezen.
Op maandag spreken we af met Tom en Youra om te gaan eten in Stellendam. We kunnen dan wat spullen afgeven die we niet meer nodig hebben en Tom neemt wat spullen mee die we niet eerder konden meenemen.
Het doet me enorm goed even met zijn vieren te zijn en alle nieuwe plannen weer te horen die ondertussen gesmeed zijn door ze. 
En dan is het dinsdag en ik zou liegen als zou zeggen dat het me niet blij maakt dat ik Nederland weer even achter me kan laten. Nederland is een superland, echt waar, maar het idee achter deze trip is nieuwe dingen doen, nieuwe mensen ontmoeten. Op een camping naast  een stel Tukkers met satelliet tv zitten, luisterend naar hun gesprek over de regering, nee dank je....even niet.
De agenda voor de komende week is al weer goed gevuld met een bezoek aan mijn familie, een pubdate in Glasgow met Canadese vrienden, een boottrip met Malcolms zus en schoonbroer, en als het goed is een ferry naar Ierland ergens half September.

Opruimen dus, aanhaken en richting Hoek van Holland!