aardappels en croissants

Poznan is een plaats in Polen die mijn interesse vanaf het eerste moment heeft gewekt.
Dat komt vooral door de info die ik lees ik over een aardappelmuseum en een croissantmuseum. 

De websites geven goede reviews en dus staan we vol verwachting voor de deur samen met een Griekse familie.
Helaas is er geen beweging in de deur te krijgen, de lichten zijn uit en de telefoon wordt beantwoord met een voicemail in vlot Pools waar ik geen touw aan kan vastknopen.
Volgens de Grieken moet je er op het hele uur je aanmelden...? 
Dus eerst dan maar lunch op de markt van Poznan waar de gebouwen in alle kleuren om het pleintje heen torenen en waar de straatstenen vervangen zijn door modder, ijzeren hekken en enorme machines omdat ook hier volop gerenoveerd wordt.
De lunch smaakt prima in deze nautisch aandoende kroeg in het binnenland van Europa en we spoeden ons opnieuw naar de ingang van het museum.
Helaas, nog altijd niets. Maar, de telefoon wordt wel opgenomen deze keer.
De boodschap? Ja we zijn dicht, maar we zijn wel open om 4 uur, maar dat is een groepsreservering en dat is volledig in het Pools en daar zou je toch niks van snappen.
Ok dan.
Geen piepers dus voor ons vandaag, jammer want we waren benieuwd naar een museum dat zichzelf adverteert met " het ruikt in het hele museum naar gebakken aardappelen.".

Dan maar croissants. Want ook daar is een museum van te vinden in deze plaats.

Daar hebben we geen spijt van. Na aanmelden voor de Engelstalige tour om 14.00 uur worden we met een hele groep Europeanen en ex Europeanen ( aka Britten ) in een zaal geleid met een paar grote werkbanken met deeg, deegrollers, theedoeken, schorten en kookmutsen en een schilderij van Sint Maarten aan de muur.
Twee medewerkers kletsen vervolgens het uur vol waarbij het publiek wordt gevraagd te helpen met het bereiden van het deeg tijdens de uitleg. 
En dat doen ze geniaal. Zelfs als je totaal geen interesse hebt in croissants, de rol van Sint Maarten in dit geheel of het dialect van Poznan is het een uur puur vermakelijke stand up comedy.
Ze zouden met dit verhaal prima een theatertour kunnen opzetten door Europa, langs de festivals bijvoorbeeld.
Museum theater op zijn best!

Aan het einde krijgen we de croissant waar het allemaal om gaat te proeven inclusief een certificaat in het lokale dialect waar we volgens hen alles mee kunnen want geen ziel buiten Poznan spreekt dit. En dus kan je het volgens hen ook gebruiken als heftruck certificaat, bewijs van goed gedrag, diploma voor een opleiding in Poznan of wat je maar wilt.
Bonus, de croissant smaakt ook prima.