28 graden , lekker fietsweertje...

10-8-23

De afgelopen dagen zijn vooral reisdagen geweest waarin we via de E76 en kleinere kustwegen naar het zuiden reizen. Ondertussen krijgen we bezorgde berichten of we erg veel last hebben van storm Hans die grote delen van Zuid en Oost Scandinavië onder water heeft gezet, letterlijk. Er is een trein ontspoord in Zweden en hele dorpen zijn geëvacueerd vanwege de enorme hoeveelheid regen die naar beneden is gekomen en nu zorgt voor landverschuivingen her en der.

Gelukkig zitten we nog flink ver noordwaarts, ter hoogte van Senja, en met een fel zonnetje en 28 graden is het hier prima uit te houden.

De overnachtingsplaats waar we zijn beland is een camping die gerund wordt door een ondernemend koppel. Bij de receptie is een museumpje annex tweedehands winkeltje annex verkooppunt voor zelfgebreide sokken ( door de 90 jarige moeder van de campinghoudster ) en zelfgekleurde wol ( zus van de campingeigenaresse is de maker van deze). De eigenaar is bezig met het bouwen van een extra toiletgebouwtje want, hoe enorm schattig het toiletgebouw dat er nu staat ook is, twee ruimtes met douche en toilet in totaal voor een toch best groot stuk land, dat is wat weinig.

Achter de camping loopt een riviertje en al staat het water niet hoog, het is een heerlijk punt voor een ongeneerde plons.

En welverdiend. We hebben het advies van de eigenaresse eerder op de dag opgevolgd, er is nameijk een pracht van een meer, heel stil en verlaten, en maar op 5 kilometer van de camping. Prima aan te fietsen! Er staat wel een hek voor maar dat moeten we gewoon negeren is het advies.

Zo gezegd zo gedaan en de volgende dag stappen we monter op de fietsen. De eerste 400 meter zijn prima, asfaltweg, en dan slaan we af een soort verhard gravelpad op. Ook dit is prima te fietsen maar het wordt al snel steil. En met steil bedoel ik echt héél steil! Zelfs met elektrische fietsen in standje 5 is er tegen sommige van de hellingen niet op te fietsen. De zon brandt ondertussen op ons hoofd en het begint op een alternatieve triathlon te lijken met een mix van fietsen en lopen daar waar de fiets in standje achteruit dreigt te gaan, en, als het goed is, zwemmen aan het eind. Het uitzicht maakt veel goed.

Na een hele poos staan we op wat het hoogste punt zou moeten zijn en inderdaad, in de verte zien we een meertje liggen. Maar, we staan ook naast een huis met een hek dat dit pad blokkeert. En het pad na het hek lijkt vooral grasland te zijn.

Na wat overleg rijden we terug, onderweg zagen we nog een klein watertje, wie weet kunnen we daar afkoelen. Helaas blijkt ook dat onbereikbaar en dus houden we een picknickpauze tussen de bessenstruiken, de berken en de zoemende insecten. Wel idyllisch maar wel jammer dat we niet even onze temperatuurmeter kunnen resetten in een koude waterplas.

Dat komt echter later op de dag alsnog in orde wanneer we het riviertje dus ontdekken achter de camping. Omdat er verder toch helemaal niemand is besluit ik dat mijn ondergoed ook best een wasbeurt kan gebruiken en neem ik een heerlijke duik in mijn super coole Zeeman kampeeroutfit in het ijskoude riviertje. Kleren nadien er weer over en hup aan de lijn , binnen een half uur is alles weer droog. Een kind kan de was doen.